Een van de grondvesten waarop de zedelijkheid in onze cultuur berust is de schaamte die veel mensen hebben voor (hun) geslachtsdelen en het bedrijven van sex. Zo zou een typische zedelijkheidslijder zich opgelaten voelen als hij naakt over straat liep, zelfs als dit geen repercussies van anderen zou opleveren. Waarom? Het is moeilijk vol te houden dat dit een ,,natuurlijke'' reactie is, vooral gezien dat geen enkele andere diersoort dit soort gedrag vertoont. Bovendien zouden de meesten het ronduit belachelijk vinden als iemand zich zou schamen voor zijn handen, en deze de hele dag in handschoenen hult. Zelfs voor andere culturen waar bijvoorbeeld vrouwen sluiers dragen hebben mijn cultuurgenoten in het algemeen niet veel begrip. Toch is er weinig verschil tussen het bedekken van het gezicht en van de primaire geschlachtskenmerken.
Het meest zinnige argument dat het goed is dat de geslachtsdelen bedekt worden, lijkt te zijn dat er anders meer sexuele activiteit zou plaatsvinden, wat dan weer ergens anders slecht voor is. Maar dit argument zou impliceren dat het gezicht ook verborgen moet worden, omdat dit zeker een bron van sexuele inspiratie kan zijn. Toch is de opgewekte lust (bij mannen) in landen waar vrouwen hun gezicht verbergen niet duidelijk minder dan bij ons, en de ervaringen van nudisten duiden erop dat algehele naaktheid geen lustverhogende werking heeft en niet tot meer sex aanleiding geeft.
In ons huidige cultuurpatroon is het in het algemeen wellicht niet verstandig om naakt op het werk te verschijnen. Een werkgever zou terrecht kunnen tegenwerpen dat hierdoor de aandacht van de collegas afgeleid zou worden van hun werk. Maar bij het lopen op straat, recreatie, en in het bijzonder zwemmen, doet naaktheid geen kwaad. Bovendien is het bij heet weer prettig om de wind (of het water) over je hele lichaam te voelen stromen. Waar je de toorn van de bevooroordeelde medemens kan ontsnappen, en onder geschikte (weers)omstandigheden, lijkt me nudisme daarom aan te bevelen.
Men zou kunnen aanvoeren dat het onfatsoenlijk is om naakt over straat te lopen als anderen daar aanstoot aan nemen. Dit is uiteraard geen redelijk argument: stel je voor dat ze er aanstoot aan zouden nemen als je met lang haar over straat liep, of zonder stropdas, of zonder oliejas en kaplaarzen! Bovendien heeft het negeren van de intolerantie van de medemens ook een educatieve werking: als er maar genoeg naakte mensen op straat zouden lopen, zou men zich er van zelf minder aanstoot aan nemen.
Wat gezegd kan worden voor de acceptatie van ons menselijk lichaam, kan ook gezegd worden voor de acceptatie van onze menselijke instincten. Het feit dat ons cultuurpatroon voorschrijft dat het bedrijven van sex alleen achter geloten deuren mag plaatsvinden is niet alleen een ongemak voor diegenen die er prijs op stellen hun lusten uit te leven in de frisse buitenlucht. Nee, het is een psychologische aanslag op een van de belangrijkste ingredienten van een goede geestelijke gezondheid. Dat sexbeleving niet gezien mag worden helpt mee om in het onderbewuste in te prenten dat sex zondig is. Bovendien maakt het dat mensen hun sexuale problemen voor zich houden inplaats van advies te vragen aan hun vrienden.
Ik ben er dan ook sterk voor te werken aan een samenleving waar ,,sex in het openbaar'' even normaal is als ,,eten in het openbaar''. Met name voor de opvoeding van kinderen zou dit een grote stap voorwaards zijn. Welke vorm van sexuele voorlichting is nu beter dan die waarin kinderen van jongs af aan hun ouders in alle mogelijke standjes sex hebben zien bedrijven? En hoe zou de les ,,veilig vrijen'' beter geillustreert kunnen worden dan met een toer door het stadswandelpark waarin de kindertjes aan moeten wijzen welke paartjes veilig vrijen en welke niet?